Glaucoom: oorzaken, symptomen en behandelingen

Glaucoma

U bent waarschijnlijk wel bekend met cataract, een bekende oogziekte. Maar weet u wat glaucoom is of heeft u er mogelijk zelf mee te maken? Lees er hier meer over.

Wat is glaucoom en wat veroorzaakt het?

Glaucoom is een aandoening van het oog. Het kan verschillende oorzaken hebben, maar wordt vaak veroorzaakt door een hoge druk in het oog of een verstoorde bloedtoevoer naar het oog. In de loop van de ziekte kan schade aan de oogzenuw ontstaan die onomkeerbaar is en tot blindheid kan leiden als de ziekte niet wordt behandeld. Glaucoom is een van de meest voorkomende oogziekten in het Verenigd Koninkrijk.

Zoals hierboven vermeld, zijn er verschillende oorzaken voor glaucoom, maar de ziekte wordt meestal veroorzaakt door hoge oogboldruk.

Intraoculaire druk ontstaat in de oogkamers die gevuld zijn met waterig vocht. Het waterig vocht, dat tussen de lens en het hoornvlies vloeit, wordt geproduceerd in het ciliair lichaam van het oog. Van daaruit stroomt het van de achterkamer van het oog in de voorste kamer en verlaat het vervolgens de oogkamers via het zogenaamde kanaal van Schlemm.

Het is een continu proces dat de lens en het hoornvlies voorziet van belangrijke voedingsstoffen. In een gezond oog zorgt deze circulatie voor een constante druk met normale waarden tussen 10 en 21 mmHg. Indien de circulatie echter verstoord is of het kamerwater niet volledig kan afvloeien, leidt dit tot een verhoogde intraoculaire druk met waarden vanaf 24 mmHg.

Glaucoma eye

Verhoogde intraoculaire druk kan schade veroorzaken aan de zenuwvezels van de oogzenuw. Hoe beter uw oogzenuw bestand is, hoe kleiner de schade.

De bloedtoevoer naar de oogzenuw is een van de factoren die bepalen of uw oog al dan niet vatbaar is voor glaucoom. Als de bloedtoevoer goed is, kan een hoge oogdruk worden verdragen. Glaucoom kan echter ook optreden bij een normale oogdruk als gevolg van een slechte doorbloeding. Als die onvoldoende is, worden de zenuwcellen niet van voldoende voedingsstoffen en zuurstof voorzien.

Er zijn ook andere oorzaken van glaucoom, zoals secundaire schade door ontsteking of letsel. In enkele gevallen kan glaucoom ook aangeboren zijn of vanaf de geboorte aanwezig zijn. In dat geval spreekt men van secundair glaucoom als het wordt veroorzaakt door een bestaande aandoening.

Mag u contactlenzen dragen als u glaucoom heeft?

Ja, mensen met glaucoom Kunnen lenzen dragen op voorwaarde dat hun dokter het toestaat. Bijvoorbeeld, er zijn bepaalde soorten oogdruppels

die bedoeld zijn om de oogdruk te verlagen en die niet in combinatie met contactlenzen mogen worden gebruikt. Voor dit soort oogdruppels is een recept nodig, dus u moet deze behandeling met uw arts bespreken.

Als u geen problemen ondervindt bij het regelmatig dragen van contactlenzen ondanks het feit dat u glaucoom hebt, zou u ze moeten kunnen dragen.

Wat zijn de meest voorkomende vormen van glaucoom?

Bij normaal spanningsglaucoom wordt uw oogzenuw niet beschadigd door een verhoogde oogdruk, maar door een verstoorde bloedstroom.

Bij gesloten-hoekglaucoom (ook wel hoeksluitglaucoom genoemd) wordt de afvoer van kamerwater geblokkeerd, waardoor de oogboldruk onmiddellijk toeneemt. Hoeksluitend glaucoom treedt plotseling op en kan pijnlijke symptomen hebben. Deze aandoening wordt ook wel een glaucoomaanval genoemd.

Open-hoekglaucoom is de meest voorkomende vorm en wordt door de patiënt vaak niet opgemerkt. Door een geblokkeerde uitstroom van het kamerwater neemt de intraoculaire druk toe en ontstaat een chronische hoge druk in het oog die de oogzenuw langzaam beschadigt.

Hoe beïnvloedt glaucoom het dagelijks leven?

how people with glaucoma see

Zolang u niet lijdt aan ernstige symptomen, zult u nog steeds in staat zijn om het dagelijks leven aan te kunnen. Naarmate de schade aan de oogzenuw ernstiger wordt, kan het gezichtsvermogen worden aangetast, zoals te zien is in de bovenstaande afbeeldingen. Afbeelding A geeft een normaal gezichtsvermogen weer, terwijl afbeelding B laat zien wat men zou kunnen zien bij glaucoom.

De risico's van glaucoom nemen toe naarmate het gezichtsvermogen verslechtert. Zo kunnen patiënten bijvoorbeeld gaan strompelen tijdens het lopen en kunnen ze niet of slechts beperkt autorijden. In ernstige gevallen kunnen patiënten afhankelijk worden van extra hulp. Helaas kan ook de angst voor volledig verlies van het gezichtsvermogen schrijnend zijn.

Wat zijn de symptomen van glaucoom?

Symptomen variëren afhankelijk van het type glaucoom. Vaak merkt men gedurende lange tijd niets van de symptomen. Glaucoom kan pas jaren later worden opgemerkt, wanneer er zichtproblemen ontstaan, zoals zwarte vlekken of een donkere sluier aan de rand van het gezichtsveld. Hoe ernstiger het glaucoom, hoe kleiner uw gezichtsveld wordt. Onbehandeld glaucoom kan leiden tot volledige blindheid. Daarna is het niet meer mogelijk om het gezichtsvermogen te herstellen.

Hoeksluitend glaucoom kan een glaucoomaanval veroorzaken. Dit gaat vaak gepaard met een acute gezichtsstoornis, ernstige hoofdpijn, misselijkheid of rode ogen. Een glaucoomaanval is een spoedgeval en moet onmiddellijk door een oogarts worden behandeld. Om het verloop van het gezichtsvelduitval te beperken, zijn regelmatige bezoeken aan de oogarts noodzakelijk. Hij zal u inlichten over de verschillende behandelingen.

Wat zijn de behandelingsmogelijkheden?

Helaas bestaat er geen genezing voor schade veroorzaakt door glaucoom, maar tijdige behandeling kan de schade beperken en de voortgang van de ziekte vertragen. Daarom is het raadzaam om uw ogen regelmatig door een deskundige te laten onderzoeken.

Zelfs voordat u symptomen ervaart, kan uw arts glaucoom opsporen en onmiddellijk met de behandeling beginnen. Bij elk routineonderzoek worden uw gezichtsscherpte en oogboldruk gemeten en wordt uw gezichtsveld gecontroleerd. Als glaucoom wordt vermoed, wordt ook uw oogzenuw onderzocht. Met behulp van de modernste apparatuur, zoals een spleetlamp, kan uw oogarts uw oogzenuw van dichtbij bekijken. Na het onderzoek kan hij zien hoe ver uw glaucoom gevorderd is.

Als de oogboldruk verhoogd is, wordt ook de kamerhoek gecontroleerd. Als de uitstroom van het kamerwater verstoord is, worden vaak oogdruppels gebruikt. Indien medicatie en oogdruppels onvoldoende effect hebben, kan door chirurgische ingrepen de uitstroom van het kamervocht weer genormaliseerd worden. Door laserbehandeling of chirurgie wordt een extra uitstroomkanaal voor het kamerwater gecreëerd of wordt het bestaande kanaal vergroot. Het normaliseren van de druk ontlast de oogzenuw, waardoor het geleidelijke verlies van het gezichtsvermogen wordt vertraagd of gestopt.